Sumo güreşçileri rakiplerini saha dışına fırlatmaya ya da dengelerini bozarak ayaklarını yerden kesmeye çalışır. Maçların çoğu birkaç saniyeden uzun sürmez ama teknikler, taktikler ve ayinler milyonları büyülemeye devam eder. MÖ üçüncü yüzyılda Çin’de ortaya çıkan sumo, dünyaya yayıldığı 20, yüzyıla değin neredeyse sadece Japonya’da uygulandı. Güreşçilere resmi olarak sumoritori, gayri resmi olaraksa rikishi denir. Sumo güreşi MS 453’te Japonya’da yapılan ilk dövüşten 1990’lara kadar bir erkek sporuydu; ancak günümüzde Uluslararası Sumo Federasyonu (IFS) kadınların katılımını bilfiil teşvik etmektedir. Sumo yarışmalarında yer alan özenli törenler, shinto ibadetlerinden gelir: Karşılaşma öncesinde yere serpilen tuz, kötü ruhları uzak tutmak içindir.
Dövüş Alanı
Sumo dövüşleri, ortasında dairesel bir dövüş alanının işaretlendiği dohyo denilen yükseltilmiş kare platformlarda yapılır. Bu alan şinto dininin ruhlarına göre kutsal sayılır. Önemli turnuvalar için yeni bir dohyo inşaa edilir. Hakemin, bir güreşçinin sınıra dokunduğunu görebilmesine yardımcı olmak için çemberin etrafına kum serpilir.
Sporcu Profili
Sumo güreşçileri 69 kilodan ağır ve 1.70 metreden uzun olmalıdır. Ünlü güreşçilerin çoğu ağırlık merkezleri alçak, geniş gövdeli ve devasa erkekler olmalarına karşın, küçük ve becerikli dövüşçüler çoğunlukla daha iri rakiplerin üstesinden gelebilir.
Kurallar
Dövüşün başında, güreşçiler bir şey tutmadıklarını göstermek için ellerini çırpar. Dövüş başladığında ilk yere düşen güreşçi kaybeder; ancak her iki güreşçi aynı anda düşerse, hakemler ve yan hakemler, eğer kendilerine göre diğerinin kazanma şansı yoksa dövüşçülerden birini galip ilan edebilir.
Sumo Stilleri
Sumo güreşinde başlıca iki stil vardır: Oshi-zumo ve yotsu-zumo. “Ayrı dövüşmek” olarak bilinen ilkinde, amaç çoğunlukla rakibin ağırlığını kendisine karşı kullanarak çemberden dışarı itmektir. Yotsu-zumo’da amaç rakibin kuşağından yakalayıp çemberin dışına taşımak ya da yere atmaktır.
Sıralama Sistemi
Sumo güreşçilerinin katı bir kıdem düzeni vardır; sıralamaları galibiyetle yükselir ve yenilgiyle alçalır. Alçalmaktansa emekli olmayı tercih eden en yüksek kademedeki yokozunalar için istisnalar yapılır. Juryo güreşçileri ve üstündeki kademeler, kesho mawashi (törensel ipek önlük) giyme hakkına sahiptir.
YOKOZUNA: Bir sumo güreşçisinin ulaşabileceği en yüksek seviye; çoğunlukla ayni anda ikiden fazla bulunmaz. Sporun tüm tarihindekilerin sayısı 70’ten azdır.
OZEKİ: Birbirini izleyen üç turnuvada 33 dövüş kazananlara verilen onursal ünvan.
SEKİWAKE: Çoğunlukla turnuva başına üç ve beş.
KOMUSUBİ: Gene, turnuva başına üç ve beş.
MAEGASHİRA: En düşük seçkin kacieme, sayıları 120 dolayındadır.
JURYO: Güçleri birbirine yakın 28 güreşçiden oluşan bir topluluk
MAKUSHİTA: Bir üst kademeden öğrenmekte olan çıraklar, çoğunlukla 120 civarındadırlar.