Maydanozgiller (Apiaceae) familyasından, biryıllık ya da ikiyıllık otsu bitki. Tereotu ya da Durakotu olarak da bilinir. Anayurdu Akdeniz ülkeleri ve Rusya’nın güneyi olan Dereotu (Anethum graveolens), Avrupa ve Hindistan’da da yaygın olarak yetişir. Yüksekliği 60 cm’e ulaşabilen bitkinin, çok parçalı yaprakları, şemsiye biçiminde kümeler oluşturan sarı renkli çiçekleri vardır. Bütün bölümleri kokulu olan bitkinin taze yapraklan, olgunlaşmamış çiçekleri ve kurutulmuş olgun meyveleri, yiyeceklere koku ve tat vermek için kullanılır. Bileşiminde Carvon içerikli uçucu yağ, sabit yağ, anin, karbonhidrat taneleri, reçine ve tanen vardır.
Sindirimi güçlendirici, gaz söktürücü, kramp çözücü, kadınlarda; anne sütünü arttırıcı, kötü ağız kokusunu giderici etkisi vardır. Yeşil sap ve yapraklarla demlenen çay, uykusuzluğa karşı çok etkilidir. 2 tatlı kaşığı dolusu ince kıyılmış Dereotu, bir bardak kaynar suyla haşlanıp, 10 dakika demlendikten sonra süzülüp, tatlandınlmadan sıcak olarak içilirse, uykusuzluğa karşı faydalıdır.
Mısırlılar, Dereotu’nun rahatlatıcı ilaç özelliğini, yazdıkları metinlerde belirtmişlerdir. Antik Yunan’da ise, hıçkırığa karşı kullanılıyordu. Ortaçağ ingiltere’sinde büyüye karşı kullanılan yararlı otlardan biri de Dereotu’ydu. Amerika’ya ilk yerleşenler, Dereotu’nu yanlarında götürdüler ve orada papazlar vaazlarında, çiğneyip, sıkılmamaları için tohumları çocuklara verdiler ve o günden beri Dereotu tohumu, Toplantı Tohumu olarak adlandırıldı.