Bayrak koşusu, hayli taktik gerektiren bir yarıştır. Takımlar hangi takım üyesinin hangi sıraya göre koşacağına epey dikkat ederler. Genellikle, takımın en hızlı koşucusu son sırada koşar. 4×400 metre koşusu, 1908’de erkekler için bir Olimpiyat oyunu haline geldi (Kadınların 4×400 metre koşmaları için 1972’ye kadar beklemeleri gerekti). 4×100 metre bayrak yarışı, ilk olarak, 1912 Stockholm Oyunları’nda koşuldu (Kadınlar, 4×100 metreyi koşmak için de 1928’e kadar beklediler). in ilk bayrak koşuları ABD’de yapıldı ve yarışçılar, bir yardım fonu yararına koşan itfaiyecilerdi. Elden ele geçirdikleri de bayrak yarışlarında her zaman kullanılan sopalar değil, kırmızı flamalardı.
Yarışın Ana Hatları
Sürat koşularındaki rekabet gücüyle sopaların elden elde geçirilmesinin heyecanını birarada vermek, bayrak koşularının övünç kaynağıdır. Her dört atiet yarışın bir etabını ya da ayağını koşar, elindeki bayrağı (stafet) işaretli sopa değiştirme bölgesinde takımın bir sonraki üyesine verir. En yaygın bayrak yarışları, hem kadınlarda hem erkeklerde, 4×100 metrede ya da 4×400 metrede yapılır. Erkekler 4×400 metre koşusu, geleneksel olarak bütün pist oyunlarının son yarışıdır. Daha az koşulan yarışlarsa, 4×200 metre, 4×800 metre ve 4×1500 metredir.
Koşu Pisti
Bayrak yarışları, standart koşu pistlerinde yapılır. İç kulvarlarda koşanlarla diş kulvarlarda koşanlar arasındaki mesafe farkı nedeniyle, 4×100 ve 4×400 metre koşularında koşucular birbirinden uzaklaştırılmış noktalardan çıkış yaparlar. İki yanşta da en iç kulvarda koşan yarışçı bitiş çizgisinden koşmaya başlar; diğer koşucular kademeli olarak daha ileri pozisyonlardan başlarlar. 4×400 metre yarışlarında başlama pozisyonları birbirlerinden daha çok ayrılmıştır. Üç adet olan sopa değiştirme bölgeleri, pist üzerinde açık bir şekilde işaretlenmiştir.
Atlet Profili
4×100 metre bayrak koşucuları, sürat koşucuları gibi, birden artan bir hıza sahip olmalıdırlar. Sopayı elden ele geçirmenin başarıyla sonlanması için, koşu hangi mesafede yapılırsa yapılsın, yarışçılar, koşu sürelerini verimli bir şekilde ayarlamalıdırlar. 4×400 metre koşucuları, ekstra mesafeyi koşacak dayanıklılığa da sahip olmalıdırlar.
Bayrak: Sopalar, genellikle alüminyum olan metal borulardan yapılır. İçi boş yapısıyla sopa, özellikle hafif kılınmıştır.
Değişim Zamanı
Sopanın aktarımı, bayrak koşularının en can alıcı anıdır. Sobalar, nazik ve dikkatli bir şekilde elden ele geçirilmelidir. 4×100 metre koşularında sopa değiştirmeye “kör aktarım” denir, çünkü alıcı sopayı getiren takım arkadaşıyla görsel temas kurmaz. Alıcı, sopayı verecek olan koşucu pistin belli bir yerine geldiğinde koşmaya başlar; sopa taşıyıcısı alıcıya, elini uzatması için “sopa!” diye bağırır. 4×400 metre bayrak koşularında alıcı öne doğru koşarken, arkadaki arkadaşına doğru bakar ve sopayı almak için elini uzatır.
Yukarıya Doğru Aktarım: Sopa, 4×100 metre bayrak koşularında revaçta olan bir yöntemle, ellerin yukarıya doğru hareketiyle değiştirilir. Alıcı, sopayı tutuşunu bir sonraki aktarma uygun hale getirmelidir.
Aşağıya Doğru Aktarım: Sopayı geçirecek olan koşucu, alıcıya sopayı aşağı doğru bir hareketle verir. Bu yöntem, 4×400 metre’ koşularının gözde yöntemidir ve diğer seçenekten çok daha az risklidir.